از عموهایات
نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطر
ِ حماسه
ِ حماسه
به خاطرِ سایهی بام ِ کوچکاش
به خاطر ِ ترانهیی
کوچکتر از دستهای تو
نه به خاطر ِ جنگلها نه به
خاطر ِ دریا
خاطر ِ دریا
به خاطر ِ یک برگ
به خاطر ِ یک قطره
روشن تر از چشم های تو
نه به خاطر ِ دیوارها – به
خاطر ِ یک چپر
خاطر ِ یک چپر
نه به خاطر ِ همه انسانها –به
خاطر ِ نوزاد دشمناش شاید
خاطر ِ نوزاد دشمناش شاید
نه به خاطر ِ دنیا – به خاطر ِ
خانهی تو
خانهی تو
به خاطر ِ یقین ِ کوچکات
که انسان دنیایی ست
به خاطر ِ آرزوی یک لحظهی من
که پیش ِ تو باشم
که پیش ِ تو باشم
به خاطر ِ دستهای کوچکات در
دستهای بزرگ ِ من
دستهای بزرگ ِ من
و لبهای بزرگ ِ من
بر گونههای بیگناه ِ تو
به خاطر ِ پرستویی در باد ،
هنگامی که تو هلهله میکنی
هنگامی که تو هلهله میکنی
به خاطر ِ شبنمی بر برگ ،
هنگامی که تو خفتهای
هنگامی که تو خفتهای
به خاطر ِ یک لبخند
هنگامی که مرا در کنار ِ خود
ببینی
ببینی
به خاطر ِ یک سرود
به خاطر ِ یک قصه در سردترین ِ
شبها تاریکترین ِ شبها
شبها تاریکترین ِ شبها
به خاطر ِ عروسکهای تو ، نه
به خاطر ِ انسانهای بزرگ
به خاطر ِ انسانهای بزرگ
به خاطر ِسنگفرشی که مرا به
تو میرساند ، نه به خاطر ِ شاه راههای
تو میرساند ، نه به خاطر ِ شاه راههای
دوردست
به خاطر ِ ناودان ، هنگامی که
میبارد
میبارد
به خاطر ِ کندوها و زنبورهای
کوچک
کوچک
به خاطر ِ جار ِ سپید ِ ابر در
آسمان ِ بزرگ ِ آرام
آسمان ِ بزرگ ِ آرام
به خاطر ِ تو
به خاطر ِ هر چیز ِ کوچک و هر
چیز ِ پاک به خاک افتادند
چیز ِ پاک به خاک افتادند
به یاد آر
عموهایات را میگویم
از مرتضا سخن می گویم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر